Χάρτης Διαδρομής
Χαρακτηριστικά Διαδρομής
Μήκος μονοπατιού : 1,2km
Υψόμετρα : Αρχή 910m
Αϊ-Γιάννης 990m
Προσκοπικό Κέντρο 1009m
Βλάστηση : Abies cephalonica (κεφαλληνιακή ελάτη), Pinus nigra (μαύρη πεύκη), Juniperus oxycedrus (οξύκεδρος)
Βαθμός δυσκολίας : Εύκολο
Χαρακτηριστικά : Φυσικό περιβάλλον σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη γεωμορφολογία της περιοχής εντός Προστατευόμενης Περιοχής ΖΕΠ (NATURA 2000)
Προτεινόμενη περίοδος : Μάρτιος – Νοέμβριος
Περιγραφή Διαδρομής
Αφετηρία του μονοπατιού είναι η κορυφή τους δεύτερου «πετάλου» του επαρχιακού δρόμου -σε υψόμετρο 910m περίπου- το οποίο συναντάμε σε απόσταση 1,5km περίπου, ακολουθώντας τον επαρχιακό δρόμο που συνδέει την έδρα του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού (Παλαιές Κατασκηνώσεις Αμφίκλειας) με τις κορυφές του Παρνασσού και το Χιονοδρομικό Κέντρο.
Το μονοπάτι βρίσκεται στη «Δασική Ζώνη Ελάτης», είναι εύκολο με Ν-ΝΔ προσανατολισμό και αρκετά μικρή κλίση. Μεγαλοπρεπείς εκπρόσωποι των πεύκων, τα εντυπωσιακά μαύρα πεύκα (Pinus nigra) – τα οποία συνιστούν τύπους οικοτόπων προτεραιότητας- μας προϋπαντούν και μας προσκαλούν να ξεκινήσουμε την πεζοπορία.
Μετά από περπάτημα περίπου 550m, ανάμεσα σε μαύρη πεύκη (Pinus nigra) και την ελληνική ενδημική κεφαλληνιακή Ελάτη (Abies cephalonica) φτάνουμε στην εκκλησία του Αϊ-Γιάννη του Κυνηγού (υψόμετρο 990m περίπου).
Πρόκειται για κτίσμα του 12ου μ.Χ. αιώνα, το οποίο διαθέτει σπάνιες και ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες λαϊκής τέχνης.
Ο μεταβυζαντινός ναΐσκος περιβάλλεται από μαύρη πεύκη (Pinus nigra), κεφαλληνιακή ελάτη (Abies cephalonica), οξύκεδρα (Juniperus oxycedrus), αλλά και από λίγα φυλλοβόλα δένδρα, όπως καρυδιές (Juglans regia) φυτεμένα στον περίβολό του.
Ανάλογα και με την εποχή επίσκεψης, μας συντροφεύουν διαφορετικά ποώδη φυτά, αλλά και αρωματικά και φαρμακευτικά βότανα. Ειδικά διαμορφωμένος χώρος με ξύλινα τραπέζια, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για υπαίθριο γεύμα, ενώ η πέτρινη βρύση στον προαύλιο χώρο προσφέρει απλόχερα το κρυστάλλινο νερό της.
Συνεχίζοντας το μονοπάτι από τον Αϊ-Γιάννη με παρόμοιο προσανατολισμό, στρίβουμε δυτικά μετά από περίπου 360m, και φτάνουμε μέχρι και την είσοδο του Προσκοπικού Κέντρου Περδικόβρυσης, το οποίο άρχισε να διαμορφώνεται από τα τέλη της δεκαετίας του 1950.
